25η Μαρτίου 2015
Η σκορδαλιά είναι ένα «ντιπάκι» καθαρά ελληνικό, με εξαίρεση ίσως αυτές των Επτανήσων που έχουν επιρροές από αντίστοιχες ιταλικές συνταγές.
Με ψωμί ,πατάτα, καρύδια, αμύγδαλα ή ότι άλλο βάλει ο νους σας το σίγουρο είναι ότι η γενναιόδωρη ποσότητα σκόρδου δεν λείπει από καμία.
Μικρότερη μπερδευόμουν με τον ταραμά για το που μπαίνει ξύδι και που χυμός λεμονιού και ακόμα και τώρα λέω πάντα από μέσα μου: Ταραμάς-λεμόνι, σκορδαλιά – ξύδι.
Κάτι ανάλογο της δικής μας σκορδαλιάς θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε και το γαλλικό αγιολί, αν και διαφέρουν τόσο στην παρασκεύη όσο και στην υφή.
Κλασικά οι γιαγιάδες και οι μαμάδες μας την κάνανε με γουδί, αλλά χάριν ευκολιάς και συντομίας οι περισσότεροι πλέον την κάνουμε σε κάποιο μηχάνημα τύπου multi(μαγικό αξεσουάρ σε κάθε κουζίνα). Αφαιρώντας το πράσινο φύτρο από τις σκελίδες του σκόρδου, γίνεται πιο εύπεπτη και μυρίζει λιγότερο. Μπορούμε επίσης να ζεματίζουμε ή να ψήσουμε τις σκελίδες του σκόρδου στο φούρνο.
Σίγουρα όμως θα προτιμήσουμε ελαιόλαδο για την Παρασκευή της(κάποιοι την κάνουν και με σπορέλαιο για πιο ελαφρύ αποτέλεσμα, αλλά προσωπικά δεν την συμπαθώ έτσι).
Εκτός από τον μπακαλιάρο του Ευαγγελισμού ταιριάζει πολύ με βραστά παντζάρια και λαχανικά βραστά αλλά και με τηγανητά ψαράκια.
Άσε που η αψάδα του σηκώνει και κρασάκια, ουζάκια και όλα τα συναφή.
fish & chips φούρνου Σκορδάτος μπακαλιάρος με λαχανικά
Μπακαλιάρος πλακί με σταφίδες Μπουρδέτο με παστό μπακαλιάρο
Μους μπακαλιάρου Μινεστρόνε με μπακαλιάρο